پتانسيل و ضرورت كاربرد انرژي هاي تجديد پذير در بخش كشاورزي

رشد روز افزون جمعيت، نياز به مصرف انرژي بيشتر، محدوديت منابع فسيلي، فاجعه آلودگي محيط زيست ناشي از مصرف اين منابع، گرم شدن هوا و اثرات پديده گلخانهاي همگي لزوم صرفه جويي در مصرف سوختهاي فسيلي و توجه به استفاده از ديگر منابع انرژي را ضروري ساخته است. در اين ميان انرژيهاي تجديدپذير با توجه به سادگي فنآوري و نداشتن عوامل آلوده كننده محيط زيست و كاهش هزينههاي توليد و عرضه انرژي توانسته است نقش مهمي در سيستم جديد انرژي جهاني ايفا كند. بخش كشاورزي يكي از زير بخشهاي اقتصادي كشور است كه از انرژي به عنوان يك نهاده توليدي بهره ميبرد. اين بخش بصورت سنتي و از ديرباز استفادههاي متنوعي از انرژي تجديد پذير برده است و پتانسيل بالاي در اين بخش براي استفاده از اين انرژيها وجود دارد. جايگزيني انرژيهاي تجديد پذير در بخش كشاورزي نيازمند فعاليتهاي ترويجي و آموزشي و توسعه فناورزيهاي مناسب است. با بررسي دقيق پتانسيل و نيازمنديهاي آموزشي و فناوري ميتوان كشاورزي را به عنوان بخش پيشرو در مصرف انرژيهاي تجديد پذير مطرح نمود.

كلمات كليدي:

اقتصاد كشاورزي، انرژي تجديد پذير، سوخت فسيلي،كشاورزي، جهاد اقتصادي

دریافت فایل