بررسي منابع آبي حوزه آبخيز سي نان و ارائه راهكارهايي در اين زمينه براي بهبود مديريت دام و مرتع

يكي از مهمترين عوامل محدود كننده توسعه اقتصادي ميتواند كمبود آب با كيفيت نامناسب آن باشد. مطالعه وضعيت رواناب سطحي يك منطقه، بدليل تعداد كم ايستگاههاي هيدرومتري، كمبود آمار بارندگي و وجود دادههاي ناقص ناشي از كمبود آمار يك يا چند سال در سري دادههاي آماري بسيار مشكل است. در چنين شرايطي كه با فقدان ايستگاه هيدرومتري مواجه هستيم روش SCS ، يا روش معروف به شماره منحني، يكي از روشهاي مناسب وكاربردي جهت انجام مطالعات رواناب سطحي است. در اين تحقيق از نقشههاي توپوگرافي 1/50000 عكسهاي موجود از منطقه، اطلاعات باران سنجي، فيزگرافي، ژئومورفولوژي، كاربري اراضي، قابليت اراضي و نتايج بازديدهاي صحرايي استفاده شده است و با توجه به اطلاعات موجود در منطقه رواناب سطحي با روش SCS با در نظر گرفتن ضرائب اطمينان، برآورد و دبي ماكزيمم ويژه و هيدروگراف واحد سيل بدست آمده است. همچنين به بررسي و شناسايي منابع آبي منطقه نيز پرداخته شده است. هدف از اين مطالعه بررسي و شناخت شرايط محيطي و منابع آب منطقه و نقش آن در عرصه هاي منابع طبيعي و دامداري ميباشد.

كلمات كليدي:

توسعه، حوزه آبخيز، دامداري، رواناب سطحي، منابع طبيعي.

دریافت فایل