ارزيابي بيابانزايي با استفاده از GIS

هدف از اين تحقيق، ارزيابي كمي وضعيت فعلي بيابانزايي دشت سگزي اصفهان و به وسعت 112167 هكتار با استفاده از مدل مدالوس (MEDALUS) مي­باشد. بدين منظور شش معيار مهم كه در بيابانزايي منطقه موثر بودند، انتخاب شدند. اين معيارها عبارتند از: معيار كيفيت خاك، اقليم، پوشش گياهي، آب­هاي زيرزميني، فرسايش و مديريت و سياست. هر كدام از اين معيارها داراي شاخص­هاي متعددي مي­باشند. داده­هاي هر يك از شاخص­ها، پس از آناليزهاي آماري و تعيين نرمال بودن با استفاده از آزمون كولموگروف- اسميرنوف در محيط    15، وارد محيط Arc GIS 9.3 گرديد و براي تهيه نقشه هر يك از اين شاخص­ها، از روش­هاي معكوس فاصله وزني و كريجينگ معمولي و گسسته استفاده گرديد. بدين منظور، از روشي كه بالاترين دقت را داشت، استفاده گرديد. در ادامه نقشه­ها بر اساس روش مدالوس امتيازدهي شده و از ميانگين هندسي شاخص­  hy;هاي هر يك از معيارها، نقشه نهايي وضعيت هر معيار تهيه گرديد و از ميانگين هندسي شش معيار مورد بررسي، نقشه وضعيت فعلي بيابانزايي دشت سگزي اصفهان بدست آمد. نتايج نشان داد كه 81299 هكتار از منطقه در كلاس شديد و 30868 هكتار در كلاس خيلي شديد بيابانزايي قرار دارد. نتايج همچنين نشان داد كه معيار اقليم، مهمترين شاخص موثر در بيابانزايي منطقه و معيار فرسايش (آبي و بادي) داراي كمترين ميزان اهميت در اين پديده در منطقه مي­باشد.

دریافت فایل